Hayatta neyi kabullendiğiniz ile alakalıdır her şey. Örneğin hızlı koşamıyorum, kilo veremiyorum, programcılık seviyesinde yerim en fazla 3.5 oldu gibi... Bunları kabullendiğiniz anda her şey anlaşılmaya başlar. Mesela gündüz olduğunu gözlerinizi açtığınızda gelen gün ışığından anlarsınız yoksa gözlerinizin sımsıkı kapalıyken anlayamazsınız.

1 yaşında bilgisayar ile tanışan insanları 32 yaşında teknolojik olarak yenmeyi başaramazsınız, 31 yıl sonra size 63 yaşına geldiğinizde onlar sizin . bugünkü halinizden daha iyi durumda olacaktır.

Bu aşağılık kompleksi değildir, aksine kabullenmeye başladığınız her an kendinizi geliştirmek için bir adım daha atmışsınızdır.

Örneğin bir insan size çok güzelsiniz diyorsa, siz en güzel değilsinizdir gidin bakın top modellere makyajla da olsa estetikle de olsa sizden daha güzeldir. Veya en iyi yaptığım iş koşmak diyerek en iyi olamazsınız, bir atlet 100 metreyi 10 saniyenin altında koşar ve sizden daha hızlı olur.

Bazı şeyler Allah vergisidir, ben bunlarsa sahip bir insan değilim şahsen, Allah vergisi öyle beni hiçbir şey yapmadan öne geçirecek bir özelliğim yok, mükemmel bir ressam, mükemmel bir müzisyen, süper bir yazar, olağanüstü bir programcı değilim, siz veya başkaları kabul etse de etmese de orta halli bir yazılımcı orta halli bir yaşantı sahibiyim.

Yoksa burada bu hallerde ne işim vardı ki... Programcılığın merkezinde San Fransico'da falan olurdum. Facebook, Google veya ona benzer bir firmada çalışırdım.

Bunun adı kaybetmek, yenilmek değil sadece kabullenmek...

Hayırlı ramazanlar.