Jakarta'da Hayat Pahalı mı? Ucuz mu?
Evet artık bu konuyu yazabilecek bir zamana ve birikime sahibim, neyse lafı fazla uzatmadan direk olaya gireyim diyorum. Öncelikle, Jakarta'da yani Endonezya'nın başkentinde hayat gerçekten çok pahalı yani öyle böyle değil. Fiyatlar hem Tr para birimine hem de diğer para birimlerine göre ciddi anlamda yüksek.
Genel olarak ben de Jakarta'ya gitmeden önce bu konuda tamamen basit, kulaktan dolma veriler ile hareket ediyordum. Fakat oraya gidip bir ay bu konuyu deneyimleyince gerçekten şoka uğradım diyebilirim.
Küçük örnekler vermek gerekirse;
Jakarta'da Starbucks't bir kahve içmek isterseniz 75-80 tl'yi, Burger King'te bir menü yemek isterseniz (TR boyutlarına göre %30-40 daha küçük) 75-100 tl'yi, Pizza Hut'da orta boy bir pizza yemek isterseniz (TR boyutlarına göre %50 daha küçük) 150-200 tl'yi, zeytinyağı almak için litresine 165 tl'yi, domates almak isterseniz tanesine 5tl'yi, restoranlarda küçük boyda su içmek isterseniz 15-20 tl'yi gözden çıkarmanız gerekli.
Jakarta'da bu pahalılıkta minumum asgari ücret 4500 tl civarında, yani bize yakın... Bunun dışında bu işlerin neredeyse 1/3 fiyatına çalışan onlarca insan var. Yani durum çooook ama çok acayip. Ama bunun yanısıra çok lüks hayatlar yaşayan insanlarda var. Mesela 100 bin tl maaş alan kişiler de var.
Gojek ve Grab adını verdikleri sistemler işe taksileri kullanabilirsiniz. Açılış fiyatları 10 tl civarında km başı 2 tl falan artıyor. Ama genel olarak fiyatlandır belirli bir yere kadar sabit. Yani 10 tl'ye TR'deki 100 tl'lik yolu gidebilirsiniz. Benzin gaz fiyatları bizden aşağıda. ÖTV'nin olmamış halini düşünün 10 tl civarında... Tabi kaçak gaz vb kullanımları da var. Zaten taksi fiyatlandırmasının başka bir açıklaması olamaz.
Eli yüzü düzgün 1+1 dairelerin kirası 750-1000$ seviyesinde... Satın almak isterseniz 100 bin dolara falan bırakırlar. Yani bir evi kiralayarak 120 ayda falan amorti edersiniz. Vergilendirme alışverişte sonradan ekleniyor. 100 tl alıyorum dediğiniz şey 120 tl falan oluyor yani.. Bizdeki gibi (include vat - kdv içinde modeli) yok. Bunun dışında avmlerin otoparkından belediyenin parkına girişe kadar hizmet bedeli mevzusu var. Yani heryerde restoranda yediğiniz yemeğin dışında bir de size hizmet bedeli yansıtıyorlar. Bunu ancak fiş alınca görebiliyorsunuz.
Yatırım imkanları ancak oradan birileri ile ortak olunca var. Yoksa yabancı bir firma olarak yatırım yapma durumunuzda sizde %50'ye yakın vergi alıyorlar. Bunun dışında bürokrasi süper yavaş. Ayrıca ödemeler de ciddi anlamda bel bükücü...
Pazara Avustralya ve Çin hakim, herşey onlardan soruluyor. Endonezya'nın Türkiye ile ticaret hacmi çok düşük. Biz onlardan 1milyar dolar civarı ürün alıp sadece 200 milyon doların biraz üstünde ürün satıyoruz.
270 milyonluk bir ülke ile bu rakamlar gerçekten komedi seviyesinde. Senede kişi başı 1 dolar ürün satabilmişiz. Sadece bir pizza 15 dolar... Düşünün yani.
Sonuç olarak paranız pulunuz ciddi bir kaynağınız yoksa, hayatın AB ve US seviyelerinde olduğu bir ülke... Benden demesi.
Genel olarak ben de Jakarta'ya gitmeden önce bu konuda tamamen basit, kulaktan dolma veriler ile hareket ediyordum. Fakat oraya gidip bir ay bu konuyu deneyimleyince gerçekten şoka uğradım diyebilirim.
Küçük örnekler vermek gerekirse;
Jakarta'da Starbucks't bir kahve içmek isterseniz 75-80 tl'yi, Burger King'te bir menü yemek isterseniz (TR boyutlarına göre %30-40 daha küçük) 75-100 tl'yi, Pizza Hut'da orta boy bir pizza yemek isterseniz (TR boyutlarına göre %50 daha küçük) 150-200 tl'yi, zeytinyağı almak için litresine 165 tl'yi, domates almak isterseniz tanesine 5tl'yi, restoranlarda küçük boyda su içmek isterseniz 15-20 tl'yi gözden çıkarmanız gerekli.
Jakarta'da bu pahalılıkta minumum asgari ücret 4500 tl civarında, yani bize yakın... Bunun dışında bu işlerin neredeyse 1/3 fiyatına çalışan onlarca insan var. Yani durum çooook ama çok acayip. Ama bunun yanısıra çok lüks hayatlar yaşayan insanlarda var. Mesela 100 bin tl maaş alan kişiler de var.
Gojek ve Grab adını verdikleri sistemler işe taksileri kullanabilirsiniz. Açılış fiyatları 10 tl civarında km başı 2 tl falan artıyor. Ama genel olarak fiyatlandır belirli bir yere kadar sabit. Yani 10 tl'ye TR'deki 100 tl'lik yolu gidebilirsiniz. Benzin gaz fiyatları bizden aşağıda. ÖTV'nin olmamış halini düşünün 10 tl civarında... Tabi kaçak gaz vb kullanımları da var. Zaten taksi fiyatlandırmasının başka bir açıklaması olamaz.
Eli yüzü düzgün 1+1 dairelerin kirası 750-1000$ seviyesinde... Satın almak isterseniz 100 bin dolara falan bırakırlar. Yani bir evi kiralayarak 120 ayda falan amorti edersiniz. Vergilendirme alışverişte sonradan ekleniyor. 100 tl alıyorum dediğiniz şey 120 tl falan oluyor yani.. Bizdeki gibi (include vat - kdv içinde modeli) yok. Bunun dışında avmlerin otoparkından belediyenin parkına girişe kadar hizmet bedeli mevzusu var. Yani heryerde restoranda yediğiniz yemeğin dışında bir de size hizmet bedeli yansıtıyorlar. Bunu ancak fiş alınca görebiliyorsunuz.
Yatırım imkanları ancak oradan birileri ile ortak olunca var. Yoksa yabancı bir firma olarak yatırım yapma durumunuzda sizde %50'ye yakın vergi alıyorlar. Bunun dışında bürokrasi süper yavaş. Ayrıca ödemeler de ciddi anlamda bel bükücü...
Pazara Avustralya ve Çin hakim, herşey onlardan soruluyor. Endonezya'nın Türkiye ile ticaret hacmi çok düşük. Biz onlardan 1milyar dolar civarı ürün alıp sadece 200 milyon doların biraz üstünde ürün satıyoruz.
270 milyonluk bir ülke ile bu rakamlar gerçekten komedi seviyesinde. Senede kişi başı 1 dolar ürün satabilmişiz. Sadece bir pizza 15 dolar... Düşünün yani.
Sonuç olarak paranız pulunuz ciddi bir kaynağınız yoksa, hayatın AB ve US seviyelerinde olduğu bir ülke... Benden demesi.